پریروز پیرو اتفاقاتی که افتاد، تحلیل هایی منتشر شد، که بعضی رو که میخوندم با خودم میگفتم این آدمها چه قدر خوب مینویسند.
راستش قدیم ها که بیشتر اینجا مینوشتم اوضاع نوشتن من هم بد نبود. هر چند همون موقع هم پای نوشتن پایان نامه که رسیدم، کم آوردم. ترکیبی از ترس و ناتوانی دست و پا گیرم میشد.
آخرین مطلبی که دیشب خوندم این بود. جالب این که من با جزئیات تمام مطالبی که ایشون برای نوشتن این متن استفاده کرده بود آشنا هستم، اما عمرا میتونستم همچین متن خوب و منسجمی از دلشون در بیارم. حیف ... حیف ... کاش میتونستم تواناهایی های خودم رو جدی تر بگیرم و پرورششون بدم.
فاصله معنادار...
برچسب : نویسنده : farfaraway بازدید : 115